Pomoc w szukaniu domów dla niechcianych zwierząt

andzela

Wybór pomieszczenia

Każdy, kto zamierza podjąć się hodowli ptaków, powinien wnikliwie rozważyć, jakie warunki jest w stanie zapewnić swoim podopiecznym. Innymi kryteriami powinna kierować się osoba, która posiada niewielkie mieszkanie, a innymi potencjalny hodowca posiadający możliwość zbudowania przestronnej woliery w domku jednorodzinnym, na tarasie lub np. w tzw. ogrodzie zimowym. Poza tym istotne jest uświadomienie sobie celu, jaki przyświeca hodowli ptaków w domu. Innymi kryteriami powinien kierować się hodowca pojedynczego osobnika, który ma być ozdobą lub źródłem przyjemności wynikających ze słuchania śpiewu, a innymi człowiek, który zamierza zajmować się rozmnażaniem ptaków. Niezależnie jednak od możliwości lokalowych, każdy początkujący hodowca ptaków powinien przestrzegać zasady polegającej na opiekowaniu się takimi ptakami, które są łatwiejsze w hodowli ( np. kanarki, papużki faliste, wikłacze, świergotki seledynowe, mewki japońskie), a dopiero po nabyciu odpowiedniego doświadczenia może podjąć się hodowli ptaków trudniejszych w utrzymaniu. Niezależnie od tego, jakie pomieszczenie zdecydujemy się wybrać dla hodowanych ptaków, należy trzymać się dwóch innych zasad: pierwszej- ptak musi dobrze się czuć w swoim pomieszczeniu ( nie może ono być dla stworzenia więzieniem, ale domem) oraz drugiej- pomieszczenie takie musi być zawsze czyste

Klatki dla ptaków

Podstawową zasadą, jakiej należy się trzymać w dobieraniu klatki, jest ta, która głosi, że im klatka większa, tym lepsza. Większe znaczenie mają długość i szerokość klatki, ponieważ ptaki ( szczególnie papugi) i tak większość czasu będą spędzać w górnej lub dolnej części pomieszczenia. Klatka powinna być na tyle duża, aby ptak przeskakując z grządki na grządkę był zmuszony do rozwinięcia skrzydeł, czego należy bardzo przestrzegać. Dlatego grządki powinny być ułożone w odpowiedniej od siebie odległości. Odstępy między prętami klatki powinny być tak dobrane, aby ptak nie mógł wysunąć głowy na zewnątrz. Przykładowo, dla ptaków wróblowatych odstęp taki powinien wynosić około 10-12cm. Dla gatunków o większych rozmiarach odstęp ten można odpowiednio zwiększyć. Klatki dla papug powinny mieć pręty grubsze aniżeli stosowane u innych ptaków z powodu silnych dziobów oraz upodobań do notorycznej dewastacji wyposażenia. Niektórzy hodowcy zalecają stosowanie prętów poziomych zamiast tradycyjnych, pionowych. Ułatwia to obserwację ptaków, a ponadto nie jest przyczyną wycierania się piór z ogona. Większe klatki, to najczęściej konstrukcje wykonane z metalowych kształtowników obciągniętych siatką. Całość powinna być pomalowana czarną farbą pozbawioną trujących składników. Pamiętać trzeba o tym, że klatka wystarcza zwykle w utrzymywaniu jednej pary lub małej liczby ptaków. Popularnym i polecanym typem klatki jest drewniana skrzynka, której przednia ścianka zbudowana jest z drucianej siatki lub cienkich, metalowych prętów. Jeśli spodziewamy się, że klatka będzie miejscem wychowu piskląt, to obydwie boczne ścianki powinny mieć drzwiczki, obok których zawieszamy skrzynkę lęgową. Uwaga! Nie zaleca się hodowania ptaków w klatkach okrągłych, posiadających wieżyczki lub inne, zbędne ozdoby, ponieważ w miejscach takich gromadzą się trudne do usunięcia zanieczyszczenia oraz wilgoć sprzyjająca rozwojowi grzybów i bakterii. Wyposażenie wewnętrzne każdej klatki zależy oczywiście od gatunku hodowanego w niej ptaka. Często spotykanym elementem wystroju ptasich klatek są gałęzie brzozy, dębu, wierzby lub leszczyny. Swoje zadanie spełnią też gałązki bzu, jabłoni i innych drzew. Pamiętać należy jednak o tym, aby nie umieszczać w klatce zbyt wielu gałązek, ponieważ utrudni to lub wręcz uniemożliwi ptakom fruwanie. Poza tym, zbyt ciasne przyleganie gałązek do ścian pomieszczenia może być przyczyną łamania, bądź wycierania piór ogonowych. Papugi trzymane pojedynczo w czasie nieobecności opiekuna mogą się nudzić. Należy wtedy w klatce umieścić odpowiednie zabawki, np. huśtawkę, lusterko, dzwoneczki, łańcuszki, plastikowe nakrętki od butelek. Papugi, zwłaszcza większe, są bardzo inteligentne i odróżniają przedmioty jadalne od niejadalnych. Grubość umieszczanych wewnątrz klatki grządek powinna być tak dobrana, aby ptak mógł je obejmować całym palcem. Najwyżej umiejscowiona grządka powinna znajdować się na takiej wysokości, aby siedzący na niej ptak nie musiał się schylać. Jeżeli hodujemy małe ptaki, które zamierzamy rozmnażać, to należy pamiętać o tym, aby w miejscu lęgowym umieścić np. gałązki drzew iglastych, kępki siana lub trzciny ewentualnie inne, naturalne budulce pozwalające utworzyć gęstwinę sprzyjającą gniazdowaniu. Jeśli chodzi o podłogę klatki, to najlepiej umieścić na niej czysty piasek rzeczny albo ( w przypadku ptaków, które posiadają wodniste odchody) torf. Można też wyłożyć na podłodze czysty papier lecz wówczas należy pamiętać o codziennym jego zmienianiu. Ważnym elementem każdej klatki jest specjalne, wysuwane jak szuflada, dno. Ułatwia to zachowanie czystości wewnątrz klatki oraz wymianę podłoża. Aby zapobiec zanieczyszczaniu otoczenia w pobliżu klatki ( odchody, łuski nasion, pióra)- zaleca się umieszczanie pod klatką płyty z materiału, która jest łatwa w czyszczeniu ( np. ze szkła, gładkiej blachy lub z tworzywa sztucznego). Można też zamontować u dołu klatki( do 1/3 wysokości) plastikową lub szklaną szybkę chroniącą przed zanieczyszczeniem otoczenia klatki. Jeśli dysponujemy małą klatką, to pojemnik z wodą przeznaczoną do picia i kąpieli lepiej umieścić na zewnątrz klatki. W przypadku klatek o większych rozmiarach, wanienki z wodą można umieszczać na podłodze wewnątrz klatki. Nie należy umieszczać karmidełek i poidełek bezpośrednio pod gałązkami, na których lubią siadywać ptaki. Zapobiegnie to zanieczyszczeniu pokarmu i wody odchodami ptaków, co zawsze wiąże się z ryzykiem infekcji bakteryjnej. Ważne jest też umiejscowienie klatki, której nie należy stawiać w miejscu intensywnie nasłonecznionym lub zbytnio zacienionym. Szkodliwe dla ptaków, szczególnie dla papug są duże zmiany temperatury w pomieszczeniu oraz przeciągi. Ptakom szkodzi ponadto zbyt suche powietrze w pomieszczeniach z centralnym ogrzewaniem oraz dym tytoniowy. Wiadomo, ze ptaki stosunkowo szybko przyzwyczajają się do trybu życia domowników. Dlatego też wiedzą, kiedy domownicy wstają z łóżka, przychodzą po pracy do domu, włączają radio lub telewizor, gaszą światło i idą spać. Dlatego też ptak pozbawiony towarzystwa ludzi szybko staje się smutny, znudzony lub nerwowy. Początkujący hodowcy często popełniają błąd polegający na okresowym przenoszeniu klatki w inne miejsce pokoju lub mieszkania w celu zapewnienia ptakom i sobie towarzystwa. Nie należy tego robić, ponieważ ptaki przyzwyczajają się do otoczenia i każda taka zmiana wpływa niekorzystnie na samopoczucie mieszkańców przenoszonej klatki. Jeżeli chcemy czasem przenieść ptaki w inne, np. nasłonecznione miejsce, to najlepiej wykorzystać do tego celu drugą, przenośną klatkę. Po ponownym przeniesieniu ptaka do stałej klatki będzie on się czuł na pewno o wiele lepiej, znajdując sobie stare, ulubione miejsce odpoczynku. Spotyka się również klatki, zwane witrynami, których wszystkie ściany ( lub tylko jedna- przednia) wykonane są ze szkła. Aby zapewnić odpowiedni przepływ powietrza wewnątrz takich klatek, zaleca się wykonywać ze szkła tylko dolną część ścian, do połowy wysokości klatki. Górną część oraz sufit takiej klatki dobrze jest wykonać w formie ażurowej konstrukcji ( np. z metalowej siatki lub innego wytrzymałego tworzywa). Szklane ściany witryny powinny być tak zbudowane, aby łatwe było ich wysuwanie w celu oczyszczenia. Czyszczenie szklanych ścianek można przeprowadzać rzadziej, jeśli będziemy pamiętać o właściwym rozmieszczeniu gałązek, poideł i karmideł. Pamiętać należy o tym, że jej wnętrze powinno być pomalowane jasną, nietrującą farbą oraz dobrze oświetlone. Żarówki, świetlówki lub lampy na poczerwień, wykorzystywane jako źródło światła powinny być osłonięte przezroczystą płytą z grubego szkła lub tworzywa sztucznego. Wnętrze można osłonić nietrującymi dla ptaków roślinami. Rośliny powinny cechować się dużą odpornością na uszkodzenia związane z pobytem ptaków. Niezależnie jednak od gatunku umieszczonych w ptasim domku roślin, musimy liczyć się z koniecznością częstej wymiany zniszczonych przez ptaki części zielonego wyposażenia. Niektórzy hodowcy zamiast piaskiem rzecznym wyściełają podłoże witryn mchem. Witryn szklanych nie należy wykorzystywać w przypadku hodowli młodych ptaków z rzędu wróblowatych.

Stojaki dla papug

Przeznaczone są głównie dla hodowców posiadających duże, oswojone papugi ( np. ary, amazonki, kakadu, lory). Wykonuje się je zwykle z grubej gałęzi lub wykorzystuje się nieduże drzewko lub fragment konaru. Stojak powinien być umocowany do płaskiej, szerokiej podstawy będącej często naczyniem wypełnionym piaskiem, na który spadają odchody oraz resztki pokarmowe. Do stojaka powinny być przymocowane miseczki lub inne pojemniki na pokarm i wodę, posiadające grube ścianki z twardego materiału ( np. z porcelany). Specjalistyczne sklepy zoologiczne oferują stojaki metalowe. Ich zaletą jest duża odporność na uszkodzenia wywoływane przez silne i twarde dzioby papug. Niedopuszczalne jest przywiązywanie papug za nogę do stojaka, co niestety czasem się zdarza, gdyż ptaki nie zawsze w krótkim czasie przyzwyczajają się do tego przyrządu. Stojaki, to miejsca, w których ptaki przebywają w ciągu dnia. Na noc papugi należy przenosić do klatek.

Uff .. przepraszam że takie dłogie, no ale, inaczej się nie dało Smile

Mam nadzieje że się komuś to przyda. Ja nie mam w tej chwili ptaka, ale miałam 2 papugi, swego czasu .. i co nie co o nich wiem:))